Witaj Palestyno po raz drugi!

       Jak już zapewne wiecie nasz ukochany Stary Doktor po raz drugi był w Palestynie! Data ponownego wyjazdu przypada na rok 1936. Tak, jak poprzednio Janusz Korczak zatrzymał się w Ein Charod, jak również odbywał liczne podróże do Hajfy i Tel Awiw. Przez cały swój pobyt wymieniał korespondencję z Jakubem Einfeldem, Josefem Lichtenbaumem czy Szymonem Perle.

      Okres ten przepełniony był niepewnością, refleksjami na temat życia, wolności, powoli utracanej młodości i witalności. Fragmenty listów do przyjaciół dokładnie obrazują chwile bezsilności i stałych niepokojów. W jednym z wcześniejszych zapisków do Józefa Arnona:

,,Wewnętrznie- zewnętrznie więcej rozgoryczenia i tęsknoty. Gdyby los zdarzył, że przyjechałbym do Palestyny, to nie do ludzi, a do tych myśli, które zrodziły się we mnie tam.- Co mi powie Góra Synaj, co Jordan, co grób Chrystusa, co Uniwersytet, co jaskinie Machabeusza, Tyberiada- potem dopiero może tysiące lat historii Europy, Polski i tułaczki Żydów."  15 V 33r

No i nadal, podczas swej podróży, nie odstępowała go ta myśl. Tygodnie spędzone w Palestynie były nizmiernie pracowite, nafaszerowane emocjami, nowymi doświadczeniami i odkrywaniem pasji.

W rok później powstał artykuł "O nowy epos" i dzieło "Dzieci Biblii: Mojżesz".

Jak napisała wcześniej Bożena Wojnowska na podstawie źródła Midrasz :

,,Podróżom realnym towarzyszyła podróż imaginowana, duchowa: podróż w głąb czasu. Świadectwem – wzmianki w korespondencji, artykułach, notatkach z podróży. Najbardziej wymowne – w eseju O nowy epos. (...)
Esej ten daje dobre pojęcie o ówczesnej postawie Korczaka – podróżnika po Palestynie, obserwatora jej żydowskiego życia w tym czasie. To postawa człowieka przekonanego, że dzieje się tam coś niezwykłego. Coś, co jest ważne dla żydowskiego narodu, a zarazem ma znaczenie uniwersalne, istotne dla wszystkich spadkobierców dziedzictwa zapoczątkowanego ongiś w tym miejscu: "...tam w odrodzonym kraju zaistniała potrzeba dokonania wielkich czynów dla dobra całej ludzkości. I dlatego Palestyna ma przed sobą do spełnienia wielką misję dziejową" (z odczytu O nową ideę w wychowaniu młodzieży, 1937 [3]). "

Po polsku ukazał się w miesięczniku "Więź" (1984), w przekładzie Idy Merżan oraz w X tomie Dzieł Janusza Korczaka (1994), w przekładzie Ewy Świderskiej i Hanny Kirchner.